تغییر قابلیت استفاده و اجزاء روی در ریزوسفر ذرت در خاک آلوده تیمار شده با کلات کننده ها

سابقه و هدف: قابلیت استفاده و اجزای روی در ریزوسفر نسبت به توده خاک بدلیل تفاوت خصوصیات میکروبیولوژیک و شیمیایی آن، متفاوت است. این پژوهش به منظور بررسی تغییرات قابلیت استفاده و اجزای روی در ریزوسفر ذرت (maize hybrid (ksc.704)) در یک خاک آلوده تیمار شده با کلات کننده ها (edta، اسید سیتریک و عصاره کود مرغی) در شرایط گلخانه ای انجام شد. مواد و روش ها: اسید سیتریک و edta درسطوحغلظتیصفر، 5/0 و 1 میلی مولبرکیلوگرمخاک و عصاره کود مرغی درسطوحغلظتیصفر، 5/0 و 1 گرمبرکیلوگرمخاک استفاده شدند. تعداد سه بذر ذرت در هر ریزوباکس کاشته شد. بعد از 10 هفته گیاهان برداشت شدند و خاک ریزوسفری و توده جدا شدند. کربن آلی محلول، کربن بیوماس میکروبی و روی قابل استفاده (با استفاده از 4 روش عصاره گیری شیمیایی شامل dtpa-tea، ab-dtpa، مهلیچ 3 و روش بر پایه ریزوسفر) و جزءبندی روی در خاک ریزوسفری و توده تعیین شدند. یافته ها: ویژگی های خاک ریزوسفری با خاک توده متفاوت بود. نتایج نشان داد که کربن آلی محلول و کربن بیوماس میکروبی در خاک ریزوسفری به صورت معنا داری (۰5/0p نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که روی قابل استفاده در خاک ریزوسفری کمتر از خاک توده است. بیشترین مقدار روی در تیمار edta(1 میلی مول بر کیلوگرم) و کمترین مقدار آن در تیمار شاهد عصاره گیری شد. از لحاظ آماری تفاوت معنا داری بین هر دو غلظت عصاره کود مرغی از نظر قابلیت استفاده روی وجود نداشت.